Osierocony Brooklyn/Motherless Brooklyn, 2019

Scenariusz i reżyseria: Edward Norton

dramat, kryminał USA

Do polskich kin wszedł "Osierocony Brooklyn" Edwarda Nortona. Jest to drugi film wyreżyserowany przez mojego ulubionego aktora, pierwszym sprzed prawie 20 lat był "Zakazany owoc" taka tam komedia romantyczna...nie wracajmy do tego. Uznaną przez amerykańskich krytyków najlepszą książkę 1999 roku, Nortonowi marzyło się zekranizować od dawna. Poza samą powieścią zainspirował go też film Spike'a Lee, "Rób co należy" (przepadam). Po jego obejrzeniu obiecał sobie, że zrobi kiedyś film dotykający rasizmu. Na szczęście nie jest to tematem przewodnim "Osieroconego Brooklynu". Miał swoją wizję na przedstawienie książkowej fabuły. Zamienił późne lata 90 na 50, oddał cudowny klimat tamtych czasów przyprawiając je fantastycznym jazzem. 

Pewnego razu...w Hollywood / Once Upon a Time...in Hollywood, Quentin Tarantino,2019

komedia, kryminał

USA, Wielka Brytania, 2019
Scenariusz i Reżyseria: Quentin Tarantino
Zdjęcia: Robert Richardson

Chętnie skrzyżuję szpady z każdym, kto powie, że najnowszy film Tarantino jest słaby. Pokażcie mi współczesnego filmowego twórcę, który potrafi lepiej przelać na ekran miłość do kina. Biedak doznaje teraz upokorzenia niezasłużonej zniewagi od tych, którzy najwyraźniej mają za mało miejsca w swoich serduszkach dla kina. Nie rozumiem jak można nie docenić jego wrażliwości i nie dać się zabrać w tę cudowną podróż do przeszłości.

Octopus Film Festiwal 2019

Gdy rok temu wracałam z Octopus Film Festiwal zastanawiałam się co by musieli odwalić Ci zwariowani wariaci by to przebić. Pierwsza edycja była czymś tak nietuzinkowym i na wskroś udanym, że ciężko porównać to wydarzenie z jakimkolwiek innym festiwalem filmowym. A jednak ten najbardziej nieokrzesany festiwal filmowy okazał się jeszcze bardziej zwariowany w najlepszym tego słowa znaczeniu. Karnety tak jak w ubiegłym roku rozeszły się szybciej niż na koncert Stonesów. Większość biletów też znalazła swoich właścicieli w ciągu kilku sekund.

Lombardzista 1964

Lombardzista/ The Pawnbroker

Reżyseria: Sidney Lumet
Scenariusz:  Morton S. Fine, David Friedkin
dramat,USA

W urodziny jednego z moich ulubionych reżyserów, jak nie najulubieńszego przypomnę Wam film nieco mniej znany od pereł, jakie pozostawił nam po sobie Sidney Lumet,a równie dobry.

Za takim kinem współcześnie tęsknie i takie kino kocham. Mocne, wciskające w fotel. Kino, w którym aktor cierpienie potrafi dobitnie przedstawić swoją mimiką, bez wulgarnych dopalaczy w postaci flaków,krwi czy przesadnej nagości.Taki jest Lombardzista Lumeta. Historia wraka człowieka, który nie potrafi pogodzić się z przeszłością. Nękany traumatycznymi wspomnieniami i ogromnym poczuciem winy staje się wycofanym, zgorzkniałym i nienawidzącym samego siebie, żywym trupem.

Lumet chyba nie potrafi robić słabych filmów. Genialnie oddał tragizm głównego bohatera. Rewelacyjna kreacja Roda Steigera, do tego świetne zdjęcia i muzyka. Pozycja absolutnie obowiązkowa

Go, 1999

dramat, komedia, 1999
reżyseria: Doug Liman
scenariusz: John August

"Go" z "Pulp fiction" ma tyle wspólnego co ja z drogimi samochodami, czyli nic cytując klasyk:) Kogoś poniosła wyobraźnia, by pokusić się o takie porównanie, ale przyznaje się, połknęłam przynętę. Inaczej nie sięgnęłabym po ten film. I powiem to: było warto.

Nie jest to aż tak dobre jak wspomniany Pulp Fiction, Tarantino zbyt wysoko powiesił poprzeczkę, ale okazało się słuchajcie, że to naprawdę niezłe kino, w którym nie zabraknie czarnego humoru. Poszatkowana chronologia zamienia się w finale w zgrabną całość i dodaje polotu. Podział na rozdziały pozwala poznać bliżej kolejnych bohaterów i ich historie. Całość podana w lekkiej formie bez tanich zagrywek w postaci nadmiaru bluzgów i kloacznych żartów. Aha i plusik za massive attack i "Angel" w tle.

Ps. Lubicie kino Guya Ritchiego? jeśli tak, "Go" też Wam się spodoba. Możecie przychodzić z reklamacjami. 7/10

Que Sera Sera

Wczoraj odeszła Doris Day, kojarząca mi się przede wszystkim z leniwymi niedzielami i starszymi filmami, do których nadal mam ogromną słabość. Bardziej podobała mi się w "Nie jedzcie stokrotek" czy u boku Hudsona w "Telefonie towarzyskim", ale zostawię nieco słabszego Hitchcocka czyli "Człowiek, który wiedział za dużo" i "Que sera sera" wykonane przez piękną Doris Day, która dołączyła do partnerującego jej w tym filmie Jamesa Stewarta...

https://www.youtube.com/watch?v=xZbKHDPPrrc&fbclid=IwAR3VYOKZpNZmBRV3egWMWFyicaR0y_ylC2mPqqNgCOqOCW64JQ3dsOTC8oY

Co ludzie powiedzą

-Czy ten prąd jest czysty?
-Nasz prąd jest najwyższej jakości !
-Czy mógłby pan dopilnować, aby szedł do mnie w pierwszej kolejności ? a nie przez te wszyskie domy ???

Mary & Max, Adam Elliot, 2009

Zatrzyj Slady/Leave No Trace, 2018

dramat, USA
reżyseria: Debra Granik
Scenariusz: Debra Granik, Anne Roselini















Tak się zastanawiam, czego mi tu zabrakło. Temat bardzo ciekawy. Dotyka bowiem ważnej kwestii, mianowicie tego jak ogromny wpływ mają na nas decyzje naszych rodziców.

 Z jednej strony rozumiem wyalienowanie Willa, jego niechęć do cywilizacji i ludzi, którzy chodzą nażarci i opici własną pańskowością, z drugiej strony zabrakło mi jednak psychologicznego komentarza. Ok, weteran wojenny, demony przeszłości itd jednak film byłby dla mnie dużo bardziej wartościowy gdyby jego rozterki nie były potraktowane aż tak po macoszemu. W tym wszystkim jest też Tom, córka Willa, która wydawałoby się będzie miała ogromny problem z zasymilowaniem się.No i właśnie tu mi nie wszystko zagrało tak jakbym chciała Nastawiałam się na coś pokroju Jacka w "Rom" Abrahamsona, granego przez Jacoba Tremblaya. 

Z zalet na pewno świetnie zagrany bo ciało Willa wręcz garbiło się od ciężaru niepowodzeń i strachu przed cywilizowanym światem. Jego filmowej córce jeszcze trudniej odmówić naturalizmu, nie mniej Pani Granik mogła troszkę lepiej zarysować portrety psychologiczne swoich głównych bohaterów.
Widzieliście? Co sądzicie?

Przez ciemne zwierciadło/A Scanner Darkly, Richard Linklater 2006

dramat, sci-fi, USA, 2006
scenariusz i reżyseria: Richard Linklater
na postawie: Philip K. Dick "Przez ciemne zwierciadło"















"Jakiś rozstrojony wewnętrznie, pozbawiony woli maniak czający się gdzieś na obrzeżach jego życia zadawał mu ciosy, przed którymi nie mógł się obronić. Właściwie nie wyobrażał go sobie jako konkretnego człowieka, tylko jak chodzącą, kryjącą się po kątach personifikację stylu życia, jakie prowadzili."
Philip K. Dick – Przez ciemne zwierciadło

Moim pierwszym filmem w 2019 roku była ekranizacja wyżej zacytowanej autobiograficznej powieści Philipa K. Dicka (tak, to ten od "Czy androidy śnią o elektrycznych owcach?").

Żałuję, że nie przeczytałam książki przed obejrzeniem filmu. Niby sci-fi, a tak bardzo realny. Zresztą w dużej mierze autobiograficzny, co obok animacji rotoskopowej jest dla mnie bardzo dużym plusem nie tykając jeszcze samej fabuły. Zdjęcia do filmy trwały zaledwie 6 tygodni, z kolei animacja filmu w programie Rotoshop zajęła animatorom aż 15 miesięcy. Każda minuta wymagała 500h pracy 30 animatorów, dzień po dniu, w pełnym wymiarze godzin. Robi wrażenie prawda?

Linklater, którego uwielbiam, wykorzystując ten sposób animacji podkreślił rozmycie bohaterów, którzy już dawno stracili swoją wyrazistość. Naprawdę uważam ten film za udaną próbę pokazania jak działa uzależnienie. Nie uważam też, że Dick próbuje wybielić siebie czy swoich kumpli tą historią. Odbieram to raczej na zasadzie hm, moralitetu?
Naprawdę dobre kino, 8/10

Czerwona oberża/ L'auberge rouge, Claude Autant-Lara, 1951

komedia kryminalna, Francja

reżyseria: Claude Autant-Lara
scenariusz: Claude Autant-Lara, Pierre Bost






Wczoraj w ramach Nieme Środy - W Starym Kinie, Michał Zarecki zorganizował wieczór wspomnień poświęcony Zygmuntowi Kałużyńskiemu, który w przyszłym tygodniu skończyłby 100 lat.
Michał oczywiście świetnie się przygotował, poza sporą dawką ciekawostek z życia wybitnego krytyka, zaserwował nam również rewelacyjny francuski kryminał. "Czerwona oberża" z 1951 roku kupiła mnie przede wszystkim humorem. Czarnym humorem co istotne. Nadróbcie koniecznie jeśli macie dystans i nie bolą Was rasiolskie czy religijne wyśmiewanki. Wszystko pyszne niczym wieprzowina zaserwowana przez Marie Martin. Na zachętę wklejam zapowiedź mistrza Kałużyńskiego i Tomasza Raczka z Pereł z lamusa.

9 Festiwal Kamera Akcja 2018

Przyznać muszę, a masa blogów filmowych na pewno to potwierdzi, że Festiwal Krytyków Sztuki Filmowej "Kamera akcja" to taka cytując klasyk nowa świecka tradycja. Od kilku lat bowiem spotykamy się w Łodzi by razem dzielić pasję do kina. Blogerzy filmowi (i nie tylko) z całej Polski spędzają razem weekend na oglądaniu filmów, uczestnictwie w warsztatach i panelach dyskusyjnych czy długich rozmowach okołofilmowych przy kawie i piwie.

W tym roku co nie jest żadnym zaskoczeniem, bo Kamera Akcja zawsze trzyma poziom, czeka nas masa atrakcji. Zacznę od zmiany miejsca. Tegoroczny Festiwal zagości w murach obchodzącej w tym roku swoje 70-lecie Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera. Miejsce, o którym słyszał chyba każdy:)

WAMA Film Festiwal 2018

To już 5 edycja Wama Film Festiwal w Olsztynie. Za każdym razem z wielką ciekawością wypatruję programu festiwalu zastanawiając się co tym razem organizatorzy nam zaserwują. Zgodnie z ideą wielokulturowości, która towarzyszy WAMIE od początku możemy nastawić się na filmowy zawrót głowy wywołany przez międzynarodowe koprodukcje.

W tym roku Festiwal odbędzie się pod hasłem "Godność"

W dzisiejszym świecie wszystko ma albo godność, albo cenę – mówi Marcin Kot Bastkowski, dyrektor festiwalu. – Godność przewyższa jednak każdą cenę. Nie można wymagać godności bez poszanowania cudzych wartości. Od zdeptanej godności może zacząć się wojna, dzięki szacunkowi może trwać pokój. W kontekście wielokulturowości godność, jako kwintesencja humanizmu, jest hasłem podstawowym, które o współistnieniu kultur i narodów decyduje w najwyższym stopniu.

W programie m.in. Międzynarodowy Konkurs Koprodukcji Filmowych,  Konkurs filmów krótkich,WAMA Against Gravity, warsztaty filmowe, a ceremonię finałową uświetni koncert Soni Bohosiewicz z zespołem w programie "10 sekretów Marilyn Monroe"

 Wśród gości i jurorów m.in. Jerzy Hoffman, Aleksandra Konieczna czy Andrzej Fidyk.

Wszystko znajdziecie pod linkami::

https://wamafestival.pl/program-2018
https://wamafestival.pl/oficjalna-selekcja-wama-film-festival-2018
https://wamafestival.pl/przedstawiamy-jury-5-edycji-wama-film-festival

Sponsorzy i partnerzy:

 Do zobaczenia!

Octopus Film Festiwal 2018

Takich festiwali nie trzeba reklamować, bilety na większość seansów rozeszły się szybciej niż na Bitelsow w latach świetności. Jestem nadszczęśliwa, że było mi dane chociaż częściowo uczestniczyć w tym najbardziej nieokrzesanym festiwalu filmowym.Octopus Film Festiwal okazał się przepyszną pożywką dla wielbicieli gatunku.

 

Mimo braku klimatyzowanych sal, mięciutkich foteli i  innych dobrodziejstw Stocznia Gdańska zamieniła się w nietypowe kino. W ciągu 5 dni można było obejrzeć ponad 30 nietuzinkowych produkcji, w tym bardzo złych co jak wiemy jest dla wielu kinomaniaków w tym również mnie cudowną rozrywką.

Konstytucja/Ustav Republike Hrvatske, 2016

dramat, komedia
Chorwacja, Czechy, Macedonia, Słowenia
Reżyseria:  Rajko Grlić
Scenariusz: Rajko Grlić, Ante Tomić
Muzyka: Duke Bojadziew
Dystrybutor: Aurora









Gdy zobaczyłam w pierwszych scenach filmu transwestytę, trochę się wypłoszyłam, że czeka mnie znowu jakaś prodżenderowa papka, która już mi się trochę przejadła. Tymczasem okazało się, że można mimo tej całej mody na równość zrobić o tym naprawdę przyjemny, lekki film. Mimo różnic pod względem materialnym, politycznym, religijnym czy seksualnym Rajko Grlić szuka wspólnego języka. Czy mu się uda udowodnić, że równość to nie tylko abstrakcja sprawdźcie sami w „Kostytuacji”… na pewno ta słodko-gorzka historia zachęci Was do refleksji nad własnymi uprzedzeniami.

Aurora Films dziękuję za możliwość obejrzenia filmu przed premierą:)

Moonlight 2016

 

dramat, USA 2016 

Scenariusz i Reżyseria: Barry Jenkins

Muzyka: Nicholas Britell

 Zapewne każdy z Was ma na koncie nie jeden film, który skradł serca wielu kinomaniakom i jurorom niezliczonej liczby konkursów filmowych w tym np. Oscary, a w Was nie wzbudził większych emocji.
Jednym z takich filmów w moim przypadku jest obejrzany kilka dni temu Moonlight. Nie rozumiem fenomenu tego obrazu. Nie, nie dlatego, że czarni i że homoseksualizm. Bynajmniej! Dla mnie ten film gra na tanich emocjach, nic nie wnosi do dyskusji o dyskryminacji czy ogólnie rzecz ujmując niesprawiedliwości świata. Powstało naprawdę dużo dobrych filmów o dzieciach żyjących w patologii, które potrafiły wbić w fotel i które były o niebo lepiej opowiedziane od Moonlight.

Chętnie dowiem się co Was oczarowało w tym filmie (może i ja coś odkryję). Mnie właściwie jedna rzecz, świetny utwór Barbary Lewis. Posłuchacie ze mną:) 

Hello Stranger | Barbara Lewis  

ps. oscary srary, Moonlight może czyścić buty Manchester by the Sea.

5/10

Tanna 2015

Melodramat, 2015, Australia, Vanuatu

Reżyser: Martin Butler, Bentley Dean

Scenariusz: Martin Butler, John Collee, Bentley Dean

Muzyka: Antony Partos

Zdjęcia:  Bentley Dean

Tytułowa Tanna to wyspa na południowym Pacyfiku, czyli leżąca o tu:

Jedni mogą kojarzyć ją z bosych eskapad Cejrowskiego, inni z Mount Yasur - jednego z najbardziej aktywnych wulkanów na świecie. W tym miejscu ok. 40 lat temu doszło do pewnej małej-wielkiej tragedii, która miała duży wpływ na przyszłość tubylców. 

Ortodoksyjne plemię Yakel żyje zgodnie z rytmem przyrody i prawem przodków zwanym Katom. W pełni świadomie zrezygnowali z dóbr jakie zapewniłaby im cywilizacja. Kino jest dla nich abstrakcją, tym większe robi wrażenie na widzu fakt, że w filmie zagrali rdzenni mieszkańcy wyspy Tanna. Nie było miejsca na botoksy i inne silikony tak bliskie naszej cywilizacji. Historia Wawy i Daina jest więc nie tylko oparta na faktach, ale i zagrana przez najlepszą obsadę jaka można było sobie wymarzyć. Ci ludzie nie potrafią grać, nie są ubrudzeni wyuczonymi, holywódzkimi manierami, są sobą: naturalni i skromni. Coś pięknego.

Alibi.com 2017

Komedia, Francja

Reżyseria: Philippe Lacheau
Scenariusz:  Philippe Lacheau, Julien Arruti, Pierre Dudan
Muzyka: Michael Tordjman, Maxime Desprez











Plakat i tytuł każe sprawdzić czy to aby na pewno nie współczesna polska komedia, czytaj: "Z daleka!". Bynajmniej. Nie, żebym zaganiała Was do kina, nie mniej w celu tzw. odmóżdżenia sprawdzi się na pewno. Pomijając pewne niedoróbki, udało mi się dzięki "Alibi" parę razy zaśmiać. Udane podśmiechujki z popkultury, urocza słabość głównego bohatera do Van Dama i kilka innych drobiazgów sprawiło, że nie żałuję późnego seansu (tym bardziej, że mieliśmy we 3 całą salę tylko dla siebie). Także ten... nie takie filmy straszne jak je plakaty przedstawiają.
6,5/10

"Czeskie dokumenty proszę!" edycja III

od 31.03.2017 do 03.04.2017 w Warszawskim Kinie Muranów odbędzie się 3 edycja przeglądu nowego czeskiego filmu dokumentalnego. W poprzednich latach ten nietuzinkowy przegląd przyciągnął do kin setki widzów. W tym roku organizatorzy zaserwują nam dokumenty docenione na wielu festiwalach filmowych. 

Przed nami 7 interesujących pokazów: M.in.: "Zgubne piękno"-historia Lidy Baarowej, sympatii Josepha Goebbelsa. "Ameryka",  dokumentalne kino drogi pary włóczykijów odkrywających własną Amerykę. Historia pedofila czyli "Świat Daniela", "Czeska wojna piwna" a więc historie pasjonatów złotego napoju. Z kolei "FC Roma" pokaże nam jak trudno jest grać w piłkę nożną z ksenofobami. 

Poza projekcjami filmów dodatkową atrakcją będą spotkania z autorami i gośćmi specjalnymi. W programie również debaty.

Program: http://kinomuranow.pl/festiwale-i-przeglady/3-edycja-przegladu-nowego-czeskiego-filmu-dokumentalnego-czeskie-dokumenty

Obecność obowiązkowa!:)

Manchester by the Sea, Kenneth Lonergan, 2016

Dramat, USA, 2016
Scenariusz i reżyseria: Kenneth Lonergan
Muzyka: Lesley Barber
Zdjęcia: Jody Lee Lipes

Cieszy me kinomaniackie serce, że powstają jeszcze takie filmy, przy oglądaniu których nie ma się czego przyczepić.  Gdzie wszystko tak pięknie współgra niczym widok Salmy Hayek gibiącej się w rytm Tito &Tarantuli w „Od zmierzchu do świtu”, chociaż to oczywiście zupełnie inne kino.  Podczas seansu łzawiłam kilka razy, mniej więcej tyle samo ile chciałam przytulić Afflecka juniora. Zresztą nie tylko niego. Nie pamiętam kiedy ostatni raz wyszłam z kina tak poruszona i usatysfakcjonowana z seansu jak po „Manchester by the Sea”. Małe, wielkie kino, coś pięknego!

"Las, 4 rano" Jan Jakub Kolski, 2016

Reżyseria: Jan Jakub Kolski
Scenariusz: Jan Jakub Kolski, Krzysztof Majchrzak
dramat, Polska, 2016

Forst, korporacyjny pan i władca pewnego dnia postanawia rzucić to wszystko w cholerę i wyjechać w Bieszczady, czytaj przenieść się do lasu rezygnując z wszelkich "dóbr" współczesnego świata. Nasz bohater, w którego postać wcielił się charyzmatyczny Krzysztof Majchrzak zapomina więc o panienkach, koksie i przepychu. Próbując przetrwać w dziczy buduje ziemiankę i poluje na leśne zwierzęta. 

WAMA Film Festiwal 2016

Tożsamość, czynnik determinujący wielokulturowość jest hasłem przewodnim trzeciej edycji WAMA film Festiwal. Program Festiwalu tak jak w ubiegłych latach skupia się na międzynarodowych koprodukcjach filmowych.  

III WAMA Film Festiwal to m.in. 10 filmów fabularnych z całego świata, które zostały nagrodzone na najważniejszych festiwalach filmowych: Cannes, Berlin i Wenecja, oraz jak wspomina koordynator programu  festiwalu, Piotr Czerkawski są to produkcje nagrodzone przez publiczność na wszystkich festiwalach od Sant Sebastian do Kazimierza Dolnego. Wśród nich „Ja, Daniel Blake”, „Opowieść o miłości i mroku” czy „Zjednoczone stany miłości”.

Ponadto 12 polskich filmów krótkometrażowych, Maciej Dominiak, producent festiwalu zapewnia, że zostaną przedstawione same krótkometrażowe perełki. Warto również wspomnień, że do Olsztyna na WAMIE będziemy gościć aż 10 twórców tych filmów.

 W ramach 3 edycji WAMA Film Festiwal odbędą się m.in.: Konkurs Główny, Konkurs Filmów Krótkich, Kionographe-Scool of filmmaking, Polsko-Ukraińskie Warsztaty Reportażu Filmowego, filmowa sekcja dziecięca, pokazy specjalne i spotkania z twórcami, monodram Wojciecha Solaża, warsztaty, retrospekcje, spotkania przedstawicieli polskiej branży filmowej z władzami naszego województwa. Z kolei w Ceremonii finałowej koncert Grzegorza Turnaua. 

Wśród gości i jurorów masa wyjątkowych postaci, m.in. Janusz Majewski, Jerzy Hoffman, Magdalena Łazarkiewicz czy Jerzy Bończak. 

Zapraszamy do: Kina Helios, Awangardy 2, Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Olsztynie, Miejskiej Biblioteki Publicznej Planeta 11 oraz Klubu VINYL. Wstęp wolny. Obecność absolutnie obowiązkowa!

więcej pod linkiem: https://www.facebook.com/events/1076213895765142/

 

7 Festiwal Kamera Akcja 2016

Uwielbiam październik za to, że przynosi mi dużo filmowego dobra. Opuszczam Warmię i  ruszam do Łodzi. To już 7 edycja Festiwalu Kamera Akcja!- festiwalu poświęconemu  działalności krytyków filmowych.

Tym razem jak w ubiegłych latach czeka nas dużo filmowych atrakcji: około 50 filmów docenionych przez krytykę na światowych festiwalach, w tym zacne premiery, m.in.: Creative Control, Dzieciństwo wodza, Interruption, Alojzy, Ederly czy Mistress America. 

W programie znajdziemy również 4 panele dyskusyjne: o programowaniu festiwali (z Tomaszem Raczkiem) filmowych, o przenikaniu się dwóch światów - filmu i gier, o wizualnej krytyce filmowej i o międzynarodowej dystrybucji polskiego kina. Ponadto warsztaty z analizy filmu, tworzenia recenzji, pisania o kostiumach filmowych, warsztaty radiowca, czy zajęcia z emisji głosu.

Na FKA nie zabraknie wyjątkowych gości. W tym roku na festiwalu będziemy mieli okazję spotkać m.in. Wojciecha Smarzowskiego i Bartłomieja Topę.

Osobiście jaram się na pokaz z cyklu VHS HELL LIVE, na którym lektor będzie improwizował na żywo.  

Nie będę rozpisywać się o konkretnych  filmach, wszystko  znajdziecie w Programie pod linkiem: kameraakcja.com.pl 

Karnety: 50 zł lub 25 zł (dla studentów/absolwentów filmoznawstwa oraz szkół filmowych).

Do zobaczenia!