niedziela, 29 czerwca 2014

Zabiłem moją matkę / J'ai tué ma mère / I Killed My Mother 2009

 

Dramat biograficzny, Kanada 2009
Scenariusz i reżyseria: Xavier Dolan,
Zdjęcia Stéphanie Weber-Biron, Nicolas Canniccion 








W ostatnim czasie zrobiło się głośniej o młodym filmowcu Xavierze Dolanie Wszystko za sprawą polskiej premiery „Tom”- jego najnowszego filmu z homoseksualizmem w tle. Przyznam się uczciwie, że do tej pory nie miałam pojęcia o istnieniu tego kanadyjskiego (25letniego) aktora,reżysera i scenarzysty. 


Swoją przygodę z Dolanem zaczęłam od „Zabiłem moją matkę" i „Wyśnionych miłości”. Miał być jeszcze „Na zawsze Laurence” ale nie wyszło. Nadrobię w najbliższym czasie. Wydawałoby się, że jeżeli film robi 19 latek, a tak było w przypadku „Zabiłem swoją matkę” nie ma co oczekiwać czegoś specjalnego. Można jednak się pozytywnie zaskoczyć. 

sobota, 28 czerwca 2014

Duże złe wilki/ Big Bad Wolves 2013

Thriller, Komedia, kryminał, Izrael, 2013
Scenariusz iReżyseria: Aharon Keshales, Navot Papushado
Muzyka: Haim Frank Ilfam
Zdjęcia: Giora Bejach










Izraelskie „Duże złe wilki” Aharona Keshalesa i Navota Papushado to najlepszy film ubiegłego roku według Quentina Tarantino. Można więc brać w ciemno. Każdy kto lubi humor Tarantino nie zawiedzie się tym błyskotliwym thrillerem.


środa, 25 czerwca 2014

Święci z Bostonu/The Boondock Saints, 1999

Sensacyjny, USA, 1999
Scenariusz i Reżyseria : Troy Duffy
Zdjęcia: Adam Kane
Muzyka: Jeff Danna









  „Ścieżka sprawiedliwych wiedzie przez nieprawości samolubnych i tyranię złych ludzi. Błogosławiony ten, co w imię miłosierdzia i dobrej woli prowadzi słabych przez dolinę ciemności…” Tym cytatem z Ezechiela  Jules Winnfield w Pulp fiction przeprowadzał złoczyńców na tamten świat. Debiutantowi Duffiemu najwyraźniej spodobał się pomysł Tarantino ze zdrowaśkami, w Świętych z Bostonu bracia MacManus mają swoją modlitwę, którą odmawiają przed odebraniem życia swoim ofiarom. Różnica między bohaterami obu filmów jest jednak ogromna. Braciom MacManus przyświeca inny cel. Bliżej im do Salvatore Giuliano z Sycylijczyka Mario Puzo (właśnie skończyłam czytać). Mordują w dobrej wierze. Chcą zaprowadzić porządek na świecie, a dokładnie w Bostonie.

Texasville, 1990

Dramat, USA, 1990
Scenariusz i Reżyseria: Peter Bogdanovich
Zdjęcia: Nicholas Josef von Stemberg
Muzyka: Pat Bernatar








Dzieliłam się już tutaj z Wami wrażeniami po „Ostatnim seansie filmowym” Petera Bogdanovicha z 1971 roku. Obiecałam sobie obejrzeć kontynuację losów mieszkańców Anarene następnego dnia. Tak też zrobiłam.

Po 20 latach Bogdanovich wraca do Teksasu min. z Bottomsem, Shepherd, Brennan Bridgesem, Quaidem z „Texasville”.
 
  
Czystą przyjemnością jest wrócenie do bohaterów naturalnie postarzałych. Czas nie ma litości. Pamiętam swój nocnosobotni maraton przed kilkoma miesiącami z serią: Przed zachodem słońca, Przed wschodem słońca i Przed północą.

sobota, 14 czerwca 2014

Wilgotne miejsca/Feuchtgebiete, 2013

dramat, komedia,Niemcy, 2013

Reżyseria: David Wnendt
Scenariusz: David Wnendt, Claus Falkenberg
Muzyka: Enis Rotthoff
Zdjęcia: Jakub Bejnarowicz









 
„Wilgotne miejsca" Davida Wnendta to adaptacja prowokacyjnej i skandalizującej powieści Charlotte Roche „Modlitwy waginy", którą okrzykniętą bestsellerem 2008 roku. Dla nastoletniej Helen Memel (Carla Juri ) nie ma tematów tabu, dziewczyna łamie wszelkie konwenanse. Własnym ciałem udowadnia, że higiena intymna jest przereklamowana, ociera się waginą o brudne miejskie sedesy, kręci ją smak i zapach własnej pochwy, opowiada o dolegliwościach związanych z hemoroidami, eksperymentuje podczas masturbacji np. z warzywami i bawi się krwią menstruacyjną